Modern hayatın temposu her geçen gün daha da hızlanıyor. Günümüzü, haftamızı ve hatta yıllarımızı düşününce, sürekli bir yerlere yetişmeye çalıştığımızı fark edebiliyoruz. Sabah erken saatlerde uyanıp işe gitmek için koşuyoruz, işte bir toplantıdan diğerine koşturuyoruz, akşam eve geldiğimizde bile yapılacak işler bitmiyor. Sanki hayatımız bir bitiş çizgisine varmak için sürekli yarış halinde, ama ilginç olan şu ki, bu yarışta bitiş çizgisi hiç görünmüyor.
Koşuşturma içinde kaybolduğumuz bu hayatın içerisinde, çoğu zaman durup nefes almayı unutuyoruz. O kadar yoğun bir tempoda yaşıyoruz ki, neden bu kadar acele ettiğimizi veya nereye yetişmeye çalıştığımızı bile sorgulamıyoruz. Peki, bu kadar koşuştururken neyi kaçırıyoruz?
Belki de en önemli kaybımız, anın tadını çıkaramamak. Çünkü hep bir sonraki adımı, bir sonraki işi, yapılacaklar listesindeki bir sonraki maddeyi düşünüyoruz. Bir hedefe ulaşmak için hızlandıkça, o ana ait küçük ve değerli anları gözden kaçırıyoruz. Oysa hayat dediğimiz şey, hedeflerden ibaret değil, hedefe giden yolda yaşadıklarımızdır.
Bu sürekli koşturma hali, bizi tükenmişlik noktasına getiriyor. Yorgunluk, stres, tükenmişlik... Bunlar modern insanın en büyük şikayetleri arasında yer alıyor. Kendimize ayıracak vakit bulamadığımız için, kişisel ihtiyaçlarımızı ve duygusal sağlığımızı ihmal ediyoruz. Yavaşlayıp anı yaşamak, çevremizdeki güzellikleri fark etmek lüks gibi algılanıyor. Oysa, hayata dair en güzel anılar, hızlıca geçip giden değil, üzerinde durduğumuz, zaman ayırdığımız anlardan oluşur.
Bir de sosyal ilişkilerimiz bu koşturmacanın kurbanı oluyor. Ailemizle, dostlarımızla daha az vakit geçiriyoruz. Onlarla oturup bir kahve içmenin yerini hızla atılmış mesajlar alıyor. Sohbetin sıcaklığı yerine, kısa ve yüzeysel iletişim şekilleri hayatımızda daha fazla yer buluyor.
Bu noktada şu soruyu sormak önemli: Nereye yetişiyoruz? Hayatımızı bu kadar hızla yaşarken ne kazanıyoruz? Belki de biraz yavaşlamanın, bazen sadece durup etrafımıza bakmanın ve anı yaşamanın vakti geldi. Hayatı koşuşturarak değil, her anının kıymetini bilerek yaşamak, bize daha anlamlı ve zengin bir yaşam sunacaktır. Çünkü aslında hayat, sadece hedefler değil, yolda karşılaştığımız her küçük anıdır.
